సింగంపల్లి కవితలు

చెరువులో దిగి నే దిగాలుగా చూస్తుంటే

చేప పిల్లలు నా పాదాలపై ముద్దాడాయి

జలకాలాటలో మునిగి నే కళ్ళు తేలేస్తే

ఆక్సిజన్ ని అందించి కొత్త జన్మనిచ్చాయి

***

మా అందరినీ అమ్మమ్మ ఊర్లకి పంపి

వేసవి సెలవల్లో మా బడి

తనకు తానుగా తాళం వేసుకుని

నిశబ్ద ఏకాంతంలోకి జారుకుంది

***

పేక బెత్తంతో మా లెక్కల మాస్టారు

ఎక్కాల్ని పక్కగా అప్పచేప్పేవాళ్ళం

గోళీలాడుతూ కనిపిస్తే లెక్క చేసేవారు కాదు

ఆయనో లెక్కైన మనిషి

***

బుడ్డి దీపం వెలుతురు

అరుగు మీద చదువులు

అర్థరాత్రి ఇంటికి పరుగులు

సినిమాలూ కంబైన్డ్ స్టడీసే

***

చూపుడు వేలితో

రంగుల గాజు గోళీని

నేనెక్కిపెట్టి నేలపై జారవిడిస్తే

భూగోళం గిరగిరా తిరిగాడేది